Ieder jaar gaat de zaal op slot. Vier weken. Gemeente Venlo wil ook vakantie. Geen training mogelijk dus. Of toch?
Mijn oude kobudoleraar, shihan Verschuur, zei altijd: “Eén dag in de week les. Alle andere dagen thuis trainen.” Als je krijgskunst serieus wilt trainen, doorgronden, voelen en begrijpen, dan moet je er uren insteken. Veel. Uren.
Om ergens een expert in te worden, moet je er 10.000 uur in oefenen, zei professor Anders Ericsson. Alhoewel dat ook weer in twijfel getrokken wordt. Maar goed, laten we even uitgaan van 10.000 uur. Voor het gemak.
Iedere week anderhalf uur les en verder niets doen, betekent expert in 128 jaar. Hm.
Iedere week anderhalf uur les én een uurtje trainen op de 6 andere dagen van de week betekent expert in 25 jaar – da’s in ieder geval haalbaar in een mensenleven!
Nu zijn er natuurlijk allemaal mitsen en maren. Wil je een expert worden, of een meester; iemand die kan, of iemand die is? Ik ken genoeg experts in budo, ik ken weinig meesters. Wat doet talent? Hoe je traint? Met wie en bij wie? Allemaal terechte kanttekeningen. Maar één ding weten we allemaal: meer trainen is beter worden. Dat weet je. Dat voel je. Waarom anders überhaupt trainen?
Ik hou al jaren de presentie bij. En de examendata. Bij kobudo examen wanneer je er klaar voor bent. Voor de ene is dat sneller dan de ander, zelfs als de ander er meer uren in heeft gestoken. Maar wat die jaren van data me wel heeft geleerd, is dat na iedere training je niveau zakt. Kom je alleen 1x in de week, dan groei je erg langzaam. Kom je om de week, dan ben je continue bezig met een inhaalslag. Kom je wekelijks en train je dagelijks, dan pluk je meer vruchten dan alleen snelle technische groei.
Vergelijk het met een boom. Kom je wekelijks, dan groeien de takken. Omote. De vooruitgang die de buitenwereld ziet. Train je dagelijks, dan groeien de wortels. Dat is ura, dat voel je zelf.
Om die reden gaan we dan ook dóór. Kobudo Venlo doet niet aan zomervakantie. Doorzetten. Ook als het warm is. Ook als de zaal dicht is. Daarom vind ik het top als ik hoor dat mensen in hun vakantie door trainen thuis. Zo moet dat! En nog leuker is het, dat de les óók in de weken dat de zaal dicht is, doorgaat – zelfs in de weken dat ik zelf op vakantie ben. Er is altijd een hoogste bander die de les overneemt. De opkomst is wisselend en zelden zo hoog als wanneer de zaal open is, maar ieder jaar weer staan mijn leerlingen daar, buiten, samen te trainen. Soms op de hei, soms het Floriade terrein. Top!
Expert? Meester? Een labeltje. Het doel is het trainen, het doel is de weg!